DJ Greg Dela vertelt hoe zijn jeugd in de sociale woonwijk hem positief gevormd heeft

Greg Dela is een opkomend talent. Hij werkt als DJ & producer en groeide op in de Oostendse Vuurtorenwijk, een sociale woonwijk net buiten het centrum op een boogscheut van de zee. "Er  was hier altijd wel iets te doen, ook al regende of sneeuwde het, we speelden buiten op straat of op de vele speelpleintjes hier in de wijk."

Greg Dela groeide op in een gezin van vijf jongens. Zijn twee oudste broers wonen intussen zelfstandig. Tijdens het interview zit zijn moeder Nadine mee aan de keukentafel. Ze is terecht fier op haar jongste zoon. Ook al is het voor Greg als DJ wegens corona geen evidente periode geweest, tijdens het interview straalt hij een enorm enthousiasme uit. Zijn gedrevenheid werkt aanstekelijk. Uit alles wat hij zegt, blijkt een enorme maturiteit.

Zoveel wijzer
'In mijn kindertijd lag er in de Vuurtorenwijk nog veel braakliggend terrein. Ik herinner me nog goed hoe we daar kampen bouwden en crossten over de zandbergen. Later kwamen er ook “officiële” speelpleintjes in de wijk. We speelden buiten van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat. De oudere kinderen zorgden ervoor dat de kleintjes op tijd terug thuis geraakten. Het unieke was dat ik van jongs af aan met kinderen en jongeren van uiteenlopende leeftijden in contact kwam.’ Greg ging ook in de wijk naar school. Het college lag op vijf minuten wandelen van zijn huis. ‘In mijn klas zaten zowel kinderen van wie de ouders sociaal huurden, als van ouders die huurden op de privémarkt. En je merkte wel dat de kinderen uit die tweede groep minder makkelijk contacten legden. Ik was het gewoon om met andere kinderen te spelen.’

"Dat gevoel van thuiskomen in de sociale Vuurtorenwijk, dat wil ik op mijn toekomstige plek ook”

Twee andere werelden
‘Vrienden die op de privémarkt huurden of een eigen huis hadden, die hadden vaak een kamer voor zich alleen, ze hadden een zwembad en ze kregen altijd de nieuwste fiets. Als zij bij ons thuis kwamen, vonden ze het leuk dat er zoveel leven was, dat ik met mijn broers op de kamer sliep. Ik droeg goedkope kleren en reed met een tweedehandsfiets. Eerlijk? Voor mij maakte dat echt niets uit. Integendeel, als ik er nu op terugkijk heeft het me veel opgebracht. Door in een sociale wijk op te groeien, voel ik me snel op mijn gemak bij (nieuwe) mensen. Ik voel bijvoorbeeld ook snel aan als iemand van mijn vrienden met iets “zit”. Ik heb niet het gevoel dat ik “slimmer” in het leven sta, maar misschien wel “verder”?

Doordat we het thuis niet breed hadden, ben ik snel zelfstandig moeten worden. Ik ging als jongetje van acht alleen naar de bakker en was op dat moment het brood uitverkocht, dan moest ik snel rekenen hoeveel pistolets ik met 200 frank kon kopen en dan maar hopen dat we daarmee genoeg te eten hadden voor zeven. Daardoor ga je sneller je plan trekken, ook in andere dingen.’ Doordat Greg niet alles in de schoot geworpen kreeg, kan hij het met minder stellen. Het was vaak lang uitkijken en sparen voordat ze bijvoorbeeld een PlayStation konden kopen. Maar als die er dan was, was het genieten met de hele familie. ‘Het heeft ook lang geduurd voordat mijn ouders zich een internetaansluiting konden permitteren. Ik deed mijn huiswerk in de bibliotheek. We reden met een tweedehandsauto. Die hing dan volledig door als iedereen erin zat (lacht). We aten wat die week in promotie was. Maar het mooiste was de "ambiance" bij ons thuis. Ik sliep met een broer op de kamer, soms wel met z'n drieën in één stapelbed. Een warme en gezellige drukte.'

'We vinden het fantastisch dat er binnenkort zonnepanelen zullen gelegd worden. Dat zal wel een positief effect hebben op onze energiefactuur.'

Zijn grote passie voor muziek
‘Hoe ik zonder internet met muziek in aanraking ben gekomen? Mijn nonkel was geabonneerd op PC magazine. De disketjes die daar bij zaten, die gaf hij aan ons. Zo konden we offline computerspelletjes spelen. En op één van die disketjes stond een muziekprogramma. Daar ging ik als negenjarige mee aan de slag. Al mijn zakgeld en wat ik verdiende met klusjes spendeerde ik aan cd’s. Muziek was mijn passie. Op mijn kamer speelde ik continu muziek. Door muziek kwam ik in een andere wereld, daar kon ik mijn zorgen vergeten, daar kon ik echt mezelf zijn. Al gauw ging ik ook zelf muziek componeren. Ik heb nooit les gevolgd, ik ben een “selfmade man” zeg maar (lacht). De muziek die ik uitbracht, sloeg blijkbaar aan.’ Intussen brengt Greg Dela ook nummers uit op heel grote labels waaronder het label van Lost Frequencies (Found Frequencies). Sinds het nummer Heaven is a place on earth is zijn muziek beginnen “boomen” op de radio. ‘Dat nummer bracht ik vorig jaar uit in april, midden in de lockdown. Iedereen voelde zich op dat moment wat down. En net op dat moment stond ik op het punt om door te breken als DJ. Lost Frequencies had me gevraagd of ik wilde draaien op Tomorrowland. Corona strooide roet in het eten, maar een beetje ook dankzij corona behaalde ik op 30 december 2020 met dat nummer wel één miljoen streams.’ Greg blijft er heel bescheiden onder. Tijdens corona gaf hij livestreams met veel internationale uitstraling, onder meer vanop o.a. het Albert I-monument in Nieuwpoort en vanop het Thermae Palace in Oostende.

Wat maakt jou tot een succesvolle DJ?
‘Je moet creatief en authentiek zijn en jezelf continu bijscholen. Er komt veel meer bij kijken dan puur het “draaien”, zoals social media en beeldbewerking. Je moet het publiek kunnen “lezen”. Je moet drie tot vier nummers vooruit kunnen denken. Van de nummers die ik zelf componeer, voel ik meestal goed aan welk nummer potentieel heeft. Dat ik mensen goed aanvoel en er elke dag volledig voor wil gaan, daar hebben mijn roots me wel bij geholpen.’

‘Het mooiste was de “ambiance” bij ons thuis. Ik sliep met een broer op de kamer, soms wel met drie in een stapelbed. Een warme en gezellige drukte.’

Sociaal wonen als bron van solidariteit
‘Al was ik eigenlijk een verlegen jongetje, door de vele contacten in de wijk, ben ik meer open en sociaal geworden. In alle eerlijkheid, er werd ook wel eens op mij neergekeken, omdat ik uit een sociale wijk kwam of omdat ik goedkopere kleren droeg. Mensen reageren vaak uit onwetendheid, vanuit zogenaamde vooroordelen. Om dat bij te sturen, vind ik dit interview ook heel belangrijk, want ik ben er best wel fier op en blij om dat ik hier opgroeide. Mensen moeten me nemen zoals ik ben. Maar niet iedereen kan die sociale druk even goed aan. Daarom neem ik het ook altijd op voor mensen die het moeilijk hebben. Zo zaten in mijn klas twee Afrikaanse jongens die vanwege hun huidskleur vaak gepest werden. Racisme, daar kan ik niet tegen. Ik gaf hen graag wat extra aandacht of ik nodigde hen uit op mijn verjaardagsfeestje. Want we zijn allemaal mensen. Mensen doen vaak niet de moeite om iemand van een andere cultuur te leren kennen, en dat is jammer.’

Sociaal wonen als bron van wilskracht
‘Ik besefte al van jongs af aan dat je in het leven niks voor niks krijgt. Omdat je weet dat als je het financieel niet breed hebt, je kansen klein zijn, ga je je extra inzetten. Daardoor besef je dat je hard moet werken om er iets van te maken. Elke cent die mijn ouders uitgaven, daar  werd bij ons thuis tien keer over nagedacht. En daar pluk je later ook de vruchten van. Het maakt je “financieel” wijs. Ik heb geleerd om te vechten voor mijn droom. Het grote voordeel is dat als het je meer moeite kost, je hogere toppen zal scheren als je effectief je doel bereikt. Mijn droom is om fulltime met muziek bezig te zijn, een label op te richten en mensen met talent te managen. Om het financieel rond te krijgen werk ik momenteel halftijds als technieker in een ziekenhuis.’

‘Elke cent die mijn ouders uitgaven, daar werd bij ons thuis tien keer over nagedacht. En daar pluk je later ook de vruchten van. Het maakt je “financieel” wijs.’

Welke impact heeft een beperkt budget?
‘Ik werk halftijds in het ziekenhuis, halftijds werk ik als DJ. Het wordt voor mensen – ook in sociale woningen – alsmaar moeilijker om de eindjes aan elkaar te knopen. Ook al hebben ze een sociale woning, de energiekosten zoals elektriciteit nemen alsmaar toe. Mensen hebben er vaak geen idee van hoe je je als sociale huurder moet aanpassen om rond te kunnen komen. Zo mochten we niet te lang op onze laptop werken, omdat anders de elektriciteitsrekening te hoog zou zijn. En douchen, dat moest zo kort mogelijk. Als ik soms van vrienden hoor dat die een kwartier onder de douche staan? Daarom vinden we het zo’n fantastisch nieuws dat er binnenkort zonnepanelen zullen gelegd worden. We hebben daar een brief van gekregen. Dat zal wel een positief effect hebben op onze energiefactuur.‘

Wat maakt je huis tot een thuis? Hoe belangrijk is de plek waar je woont?
‘Of je nu van je werk komt of thuis komt na een avondje stappen, als je je huis binnenstapt, moet je je onmiddellijk “thuis” voelen. Dat gevoel van in de Vuurtorenwijk, dat wil ik op mijn toekomstige woonplek ook. Als je uit een sociale woonwijk komt is het moeilijk om iets te kopen, spaargeld heb ik niet veel. Maar het is me toch gelukt om samen met mijn broer Tonny een huis te kopen. We hebben net de compromis getekend. Het is een rijhuis in Oostende, een huis met twee verdiepingen,  eigenlijk dezelfde stijl als hier.’ Wat heeft het leven jou geleerd?  ‘Leef elke dag alsof het je laatste is. Ik schrijf elke morgen op wat ik die dag wil bereiken en ik vink het één voor één af. Ik stop enkel als ik zie dat alles gedaan is. Mijn advies? Het is beter om iets minder te verdienen, dan elke dag tegen je zin naar je werk te gaan. Als je doet wat je graag doet, dan kan je ook het beste van jezelf geven. Zet elke dag een stapje verder, kom uit uit je comfortzone en maak je dromen waar.’

Proef in dit filmpje de sfeer van de Oostendse Vuurtorenwijk