Met veel bravoure stelde een liberale politicus vandaag in de krant dat de sociale huisvestingsmaatschappijen (SHM’s) vorig jaar wel zeker meer dan 50 miljoen euro winst maakten. En daarnaast op zowaar 875 miljoen euro slapend geld ‘zitten’. Björn Mallants, directeur van de Vereniging van Vlaamse Huisvestingsmaatschappijen, reageert.
“We kunnen alvast zeggen dat onze sector niet echt stil zit, maar elk jaar meer dan een miljard euro investeert in de Vlaamse bouwsector. Vaak geroemd als de motor van onze economie. Dat is dus nog een stuk meer dan de volledige reserve van 875 miljoen euro waarvan sprake. Concreet wil dit dus zeggen dat de SHM’s op een jaar tijd uit hun reserves één jaar investeringen kunnen dekken. Dit voor noodzakelijke investeringen in meer en betere sociale woningen. Als je naar de investeringen en de bedrijfsvoering van de SHM’s kijkt – met een patrimonium van enkele tientallen miljoenen euro’s - is deze reserve niet meer dan een logische financiële buffer. Dit noemt men ‘goed huisvaderschap’.”
“Die reserve wordt naar voor geschoven als een reden om de financiering van de sector aan te pakken. Niets is minder waar! Zoals gezegd is het jaarlijks investeringsvolume van onze sector groter, maar ook de korting die de SHM’s jaarlijks geven aan de sociale huurders – de sociale correctie – bevindt zich met zijn 650 miljoen euro in dezelfde grootteorde. Opnieuw, per jaar!
Met andere woorden, de zogenaamde enorme kapitalen waarop de SHM’s zouden ‘zitten’, zijn minder dan het jaarlijkse investeringsbudget én ongeveer even groot als de jaarlijkse korting die de SHM’s geven op de huurprijs. Dit wil dus zeggen dat de SHM’s een half jaar kunnen verder werken als ze deze reserves opsouperen. Tenzij geen investeringen meer gebeuren, of de sociale korting sterk wordt ingeperkt.
Dit gegoochel met cijfers zoals nu wordt opgevoerd in de media is ronduit een kaakslag voor de meer dan 2000 medewerkers van de SHM’s én de honderden bestuurders die dag in dag uit werken aan betaalbare en kwalitatieve woningen voor wie het nodig heeft.”
“Als we de reserve delen door het aantal woningen komen we uit op ongeveer 5.000 euro per woning. De SHM’s beheren in totaal namelijk ongeveer 165.000 woningen. Met tal van onverwachte kosten weet iedere eigenaar, verhuurder en ook huurder dat die buffer zeer beperkt is. Daar komt nog bij dat grote uitdagingen in het kader van de klimaatdoelstellingen op ons af komen.
Een sector die een gezond financieel beleid voert, daardoor winst genereert die terugvloeit naar haar eigen doelstellingen, daarop afrekenen roept veel vragen op. Met cijfers goochelen om dit te onderstrepen nog meer.”
“Maar die rekening gaan we niet maken. De rekening waar het ons om gaat is het aanbieden van betaalbare en kwalitatieve woningen aan 400.000 Vlamingen. En werken aan een oplossing voor al die anderen die nog op onze wachtlijst staan.
En daarom investeren we dag in dag uit in mensen. En in stenen waar die mensen van hun huis een thuis kunnen maken. En dat doen we vanuit een gezonde bedrijfsvoering. Met eventueel wat winst, menselijke winst en soms ook financiële winst. En dat laatste vloeit direct terug.
Zonder SHM’s zou meer dan een miljard euro minder – per jaar! – geïnvesteerd worden in de economie. Qua relance kan dat tellen. Zonder SHM’s zou 650 miljoen euro minder – per jaar! – korting gegeven worden aan sociale huurders. Met een directe stijging van de koopkracht – qua relance kan dat tellen – als gevolg.
Sorry, maar dan lijkt een framing dat we op een berg ‘slapend geld’ zitten… ook vooral dat te zijn.”